‘Al is je omgeving nog zo open en positief: je moet vooral eerst jezelf accepteren!’

‘Ik voel me prima, zit goed in mijn vel, maak er geen geheim van dat ik homoseksueel ben, maar loop er ook niet mee te koop. Als we met DICTU-collega’s bij een koffieautomaat kletsen en het over vrouwelijk schoon gaat, zeg ik niet: geef mij maar een mooie man! In mijn “coming-out-periode” op mijn 20e trok ik het mij erg aan als iemand negatieve opmerkingen maakte over homoseksualiteit. Nu sta ik veel steviger in mijn schoenen en dat gun ik ook anderen.’

Stef Jorritsma (59, onderste foto) is teamleider domein Telecom en Agro Klantinteractie bij de divisie Specifieke Toepassingen en werkt sinds 2005 bij DICTU. ‘Hiervoor was ik onder meer teamleider Relatiemanagement & Projecten.’

‘Ik herinner me nog dat ik tijdens het voorstelrondje in Assen voor zo’n 150 medewerkers na mijn zakelijke introductie de vraag kreeg: wie is nu Stef Jorritsma zelf? Ben je getrouwd, heb je kinderen? Ik heb toen heel open verteld dat ik samenwoonde met mijn toenmalige vriend. En eigenlijk heb ik in alle jaren dat ik bij DICTU werk nooit ervaren of gevoeld dat collega’s daarmee moeite hebben. Omdat ik er ook weer niet “te koop” mee loop, weten wellicht veel collega’s niet dat ik homo ben. Tegelijk heb ik het gevoel dat het voor de acceptatie verder niet uitmaakt.’

Open houding

Sinds drie jaar is Stef single en dat bevalt hem prima, al is het door de coronamaatregelen natuurlijk best eenzaam om alleen te wonen. ‘Ik ben geen kluizenaar, maar draai actief mee in ons dorp. Zo ben ik bestuursvoorzitter van het plaatselijk belang, waarbij ik met twee bestuursvoorzitters van andere dorpen probeer om meer te gaan samenwerken.’

‘Ik voel mij hier geaccepteerd en heb eigenlijk maar één keer een negatieve ervaring gehad toen opgeschoten jongens bij mijn huis keihard “homo” riepen. In de stad ervaar ik dat anders. Daar wonen ook veel mensen uit culturen die niet zo open tegenover homoseksualiteit staan. Als er dan twee vrouwen of twee mannen gearmd met elkaar lopen, wekt dat bij bepaalde groepen agressiviteit op. Niettemin ben ik heel blij dat ik in Nederland woon en dat we ondanks alle zogenoemde problemen die we hier hebben in een weldadig land wonen. Een land waar je mag zijn wie je bent.’

Hijsen regenboogvlag

‘Een paar jaar geleden was ik toevallig tijdens de jaarlijkse coming-out day in Den Haag, waar de ministers Wiebes van EZK en Schouten van LNV de regenboogvlag hesen. Ik zag toen in de groep daaromheen ook een paar DICTU-medewerkers staan, van wie ik niet wist dat ze homoseksueel waren. Maar of je nu wel of geen ruchtbaarheid aan “anders zijn” geeft, DICTU biedt sowieso haar medewerkers een warm nest. Zelf probeer ik als teamleider ervoor te zorgen dat mijn teams een veilige werkomgeving ervaren, waarin je fouten mag maken en mag zijn wie je bent. Mijn tip voor nieuwe en jonge collega’s? Leer jezelf te accepteren, want ook in een warme, positieve werkomgeving als DICTU is dat het allerbelangrijkste.’

Security officer Jan Cees Smit (62, bovenste foto)  is jaarlijks bij deze coming-out day aanwezig. Hij maakt zich al sinds de jaren tachtig sterk voor de rechten van de LHBTI-gemeenschap en doet dat ook binnen DICTU. ‘Ik heb mijn partner in 1982 ontmoet en wij zijn, toen dat kon, meteen in 2001 getrouwd. Heel lang hebben wij met een vriend samen jongeren met een LHBTI-achtergrond in ons huis opgevangen, deels ook met een andere culturele achtergrond. Die vriend is vorig jaar met pensioen gegaan en helaas kort daarna overleden. Dat is ook de reden dat ik nu medio maart met vervroegd pensioen ga om nog heel veel aan vrijwilligerswerk te doen en – als dat weer kan – te kunnen reizen.’

Netwerkborrels

‘Ik werk sinds 2005 bij DICTU en heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik homoseksueel ben. Ik wil net als iedere andere collega kunnen vertellen wat ik in het weekeinde heb gedaan. Wel was er jarenlang binnen DICTU weinig aandacht voor LHBTI. Ik ben toen zelf naar roze netwerkbijeenkomsten van departementen gegaan, zoals het hijsen van de regenboogvlag. Sinds 2018 zie je daar ook steeds meer DICTU-medewerkers. Verder is onze directeur Marion Hermans-Koelemij tijdens Pride Amsterdam 2019 met de Rijksoverheidsboot meegevaren. In 2020 zouden we ook een gezamenlijke borrel organiseren, maar die is helaas door de coronamaatregelen niet doorgegaan.’

Jan Cees is ook met de vertrouwenspersonen bij DICTU over veiligheid gaan praten. ‘Je leest vaak dat er bij bedrijven wat achterstand is in het accepteren van LHBTI. Onze vertrouwenspersonen kregen nooit vragen daarover, maar is dat nu wel of niet een goed teken? Onze nieuwe directeur Jan Flippo benadrukt steeds dat werknemers het kapitaal van de organisatie zijn en dat de werkvloer een veilige werkplek moet zijn voor alle medewerkers. Inclusie en diversiteit zijn wat hem betreft speerpunten. Het staat dus op de managementagenda. Een LHBTI-netwerk zou een welkome aanvulling zijn.’